Jak opodatkowane są kryptowaluty w krajach Unii Europejskiej?

Oto, jak – w telegraficznym skrócie – uregulowane są kwestie opodatkowania kryptowalut w krajach unijnej 28-ki.

Austria nie obciąża osób fizycznych podatkiem od zysków ze sprzedaży kryptowalut, pod warunkiem że zyski te realizowane są dopiero po upływie tzw. okresu spekulacyjnego, wynoszącego jeden rok od momentu zakupu kryptowalut. W przypadku realizacji zysków przed upływem roku obowiązuje podatek dochodowy.

Belgia w odniesieniu do kryptowalut stosuje podatek od zysków kapitałowych w wysokości 33 proc., w sytuacji gdy pochodzą one z działań spekulacyjnych prowadzonych na własną rękę. W przypadku, gdy zyski generowane są w ramach działalności gospodarczej, obowiązują standardowe stawki podatku dochodowego w wysokości od 25 do 50 proc. w zależności od wysokości dochodu.  

Bułgaria traktuje zyski kapitałowe z kryptowalut w taki sam sposób, jak zyski z innych aktywów finansowych. Opodatkowanie dochodu z tych źródeł wynosi 10 proc. W przypadku osób fizycznych należność regulowana jest w rozliczeniu rocznym.

Chorwacja stosuje dwa progi podatkowe w odniesieniu do kryptowalut. Inwestorzy, którzy zrealizują zysk o wartości do 500 tys. dolarów, zapłacą 12 proc. w rozliczeniu rocznym. Ci, którzy na kryptowalutach zarobią więcej w skali roku, zapłacą 18 proc. podatku.

Cypr nie określił statusu prawnego kryptowalut, ani nie uregulował obrotu tymi aktywami. W praktyce zyski z handlu kryptowalutami podlegają zerowej stawce podatkowej.

Czechy obciążają takim samym podatkiem sprzedaż towarów i usług za kryptowaluty, jak za waluty „tradycyjne”. Opodatkowaniem nie jest natomiast objęty mining.

Dania stosuje w odniesieniu do kryptowalut przepisy ogólnego prawa podatkowego ujęte w ustawie o nazwie „Statsskatteloven”. W efekcie jeśli jednostki danej kryptowaluty zostały zakupione w celach inwestycyjnych, zysk z ich późniejszej sprzedaży podlega opodatkowaniu jako dochód osobisty.

Estonia traktuje kryptowaluty jako własność i stosuje w odniesieniu do nich standardowy podatek dochodowy. Każda transakcja rozpatrywana jest z osobna jako przedmiot opodatkowania. Przychody z kopania kryptowalut traktowane są jako przychody z działalności gospodarczej. W przypadku otrzymywania wynagrodzenia w kryptowalutach zastosowanie mają przepisy o podatku dochodowym.

Finlandia od 2013 r. uznaje inwestycje w kryptowaluty za działalność handlową i stosuje adekwatne opodatkowanie.

Francja uznaje kryptowaluty za własność ruchomą i obciąża zyski z inwestycji 19-procentowym podatkiem. Dochód minerów podlega jednak innej klasyfikacji i obciążony jest podatkiem w wysokości nawet do 45 proc.

Grecja wciąż nie opracowała regulacji dotyczących opodatkowania kryptowalut.

Hiszpania wobec inwestorów indywidualnych stosuje opodatkowanie zgodnie z przepisami o podatku dochodowym od osób fizycznych

Holandia jest wyjątkowo szczodra dla inwestorów kryptowalutowych: zyski kapitałowe z handlu kryptowalutami obciąża podatkiem dopiero wówczas, gdy przekroczą one wartość 30 tys. euro w skali roku.

Irlandia w odniesieniu do inwestorów indywidualnych stosuje podatek od zysków kapitałowych w wysokości 33 proc. Handlujący kryptowalutami podlegają obciążeniu w wysokości nawet do 52 proc.

Litwa wymaga odprowadzenia podatku VAT w przypadku wykorzystania kryptowalut do zakupu towarów lub usług. VAT-em nie jest jednak objęty mining. W przypadku handlu kryptowalutami należy uregulować podatek dochodowy w wysokości 15 proc. Obowiązuje jednak kwota wolna od podatku, która wynosi 2,5 tys. euro.

Luksemburg traktuje kryptowaluty jak waluty krajowe, gdy wykorzystywane są do zakupu towarów i usług. Nie wprowadził jednak konkretnych regulacji podatkowych w tym zakresie.

Łotwa zaklasyfikowała kryptowaluty jako aktywa cyfrowe. Zyski ze sprzedaży obciążone są podatkiem dochodowym w wysokości 20 proc.

Malta jest bardzo przyjazna dla kryptowalut: zagraniczne firmy z branży płacą jedynie 5 proc. podatku od dochodu.

Niemcy traktują kryptowaluty jako jednostkę rozliczeniową lub instrument finansowy. W przypadku gdy kryptowaluty używane są do płatności, nie podlegają one opodatkowaniu. W przypadku inwestycji zyski kapitałowe zwolnione są z podatku, jeśli sprzedaż jednostek nastąpiła po upływie roku od momentu ich zakupu (podobnie jak w Austrii). Jeśli nastąpiła wcześniej, zastosowanie ma podatek od zysków kapitałowych. W tym przypadku obowiązuje kwota wolna od podatku w wysokości co najmniej 600 euro. Obejmuje ona jednak wszystkie zyski, jakie osoba fizyczna uzyskała ze sprzedaży w danym roku – nie tylko zyski ze zbycia kryptowalut. W maju 2022 pojawiła się nowa interpretacja, która rozszerzyła zakres zwolnienia i potwierdziła poprzednie ustalenia związane z brakiem podatku od sprzedaży kryptowalut trzymanych ponad rok.

Polska pozostaje jednym z najbardziej nieprzyjaznych państw dla inwestorów kryptowalutowych. Umowa sprzedaży oraz zamiany kryptowalut, które klasyfikowane są jako prawa majątkowe, obciążona jest podatkiem od czynności cywilnoprawnych (PCC). W przypadku umowy sprzedaży kupujący musi zapłacić „haracz” w wysokości 1 proc. wartości rynkowej nabywanych jednostek kryptowaluty. W przypadku umowy zamiany podatkiem w tej samej wysokości objęte są obie strony. Rodzi to absurdalne konsekwencje w postaci potencjalnie gigantycznych kosztów podatkowych przekraczających zyski. Poza PCC dochody z handlu kryptowalutami objęte są podatkiem dochodowym. Z opodatkowania PCC wyłączone są umowy objęte podatkiem VAT. Ze względu na absurdalny charakter aktualnych przepisów władze pracują nad nowymi rozwiązaniami podatkowymi zarówno dla osób fizycznych, jak i przedsiębiorców.

Portugalia nie uznaje obecnie kryptowalut za „prawdziwe” waluty. Osoby fizyczne osiągające zyski ze sprzedaży kryptowalut nie są obciążone podatkiem dochodowym z tego tytułu. Opodatkowanie zysków kapitałowych od kryptowalut ma jednak się pojawić na początku 2023 roku.

Rumunia definiuje kryptowaluty jako aktywa pieniężne przechowywane w formie elektronicznej, a do celów podatkowych klasyfikuje je jako dobra ruchome.

Słowacja uznaje kryptowaluty za krótkoterminowe aktywa finansowe inne niż pieniądze. Zyski z handlu nie podlegają opodatkowaniu, podlega mu jednak mining. Podatki należy również odprowadzać z tytułu wynagrodzenia uzyskiwanego w kryptowalutach.

Słowenia określa kryptowaluty jako waluty wirtualne. Podmioty przeprowadzające ICO zobowiązane są do odprowadzenia podatku VAT w przypadku sprzedaży tokenów, które spełniają znamiona cyfrowego odpowiednika papierów wartościowych. Aktywa te nie są jednak traktowane jak instrumenty finansowe ani udziały i nie są obciążone podatkiem od zysków kapitałowych.

Szwecja traktuje kryptowaluty jak „normalne” waluty.

Węgry nie uznają kryptowalut za legalny środek płatniczy. Zyski z handlu podlegają podatkowi dochodowemu w wysokości 15 proc., a także podatkowi w formie składki zdrowotnej w rozmiarze 22 proc. Jeśli dochód uzyskiwany jest w ramach działalności gospodarczej, obciążenia są znacznie niższe i wynoszą 9 proc.

Wielka Brytania nie obciąża podatkiem dochodów poniżej 11 501 funtów w skali roku. Jeśli zarobimy na kryptowalutach kwotę między 11 501 a 45 000 funtów, zapłacimy 20 proc. od dochodu, a powyżej 150 000 funtów rocznie – 45 proc.

Włochy nie obciążają podatkiem osób, które posiadają kryptowaluty w celach niehandlowych, np. zakupiły je w ramach długoterminowej inwestycji. Zyski z obrotu kryptowalutami objęte są podatkiem dochodowym.